نامه ای به خدا

به نام خدا                            

این دلنوشته رو دارم برای کسی مینویسم که تو این زمونه فقط اونه که به حرفمون گوش میده و نمیتونم

جز اون به کسی بگم و امید دارم که خودش این مشکلاتو بر طرف کنه ،از این همه درد دارم دیوونه 

میشم وقتی که کاری از دستم بر  نمیاد جز نوشتن، دارم دق میکنم از این همه دروغ و ریا. دروغ از اونجا که همهماحرفهای خوب خوب می زنیم ،دیگرانو نصیحت میکنیم،دم از اهل بیت و امام حسین میزنیم ،حدیث های اونا رو میگیم ،سیره  و نوع رفتارشون رو مطالعه میکنیم،وقتیمراسمی باشه براشون نذری می دیم، پیش نایب امام زمان دم از وفاداری و وفا میزنیم (وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد) ولی چرا وضع کوچه خیابونامون اینطوره،چرا مشکلاتخانوادگی اینقدر زیاده ،چرا این روزا هر کی به فکر جیب خودشه که چی گرون میشه بره اونو بخره، چرا تو دادگاهامون اینقدر بی عدالتیهما که دم از عدالت علوی میزنیم،چرا اونکسیکه قدرتی داره رشوه میگیره و حق و نا حق میکنه وقتی که تسبیح تو دستشه و ریش بلند داره،چرا قانون هیچ جا درست اجرا نمیشه تا به این وضع دچار نشیم ،چرا وقتی کهکسی جرمی انجام میده (مزاحمت برای نوامیس مردم ،زورگیری،دزدی،کم فروشی ،کلاه برداری)میگیرنش و بعد از مدتی کم آزاد ش می کنن ،چرا پول حرام میخوریم(سود هایبانکی،پول نذول دادن،کم کاری در وظیفه)و.........

اقا پس دیگه ما نگیم مسلمونیم ،نگیم امام حسینییم ،نگیم پیرو ولایت فقیهیم،نگیم به آخرت و عذابهای قیامت اعتقاد داریمو آبروی اسلام وخدا و امام زمان و رهبر رو نبریم تورو خدا اگهمیخوایم این کارهارو ادامه بدیم دیگه مهر حزب اللهی رو خدمون نزنیم دیگه حرف خدا پیغمبر و ائمه و امام زمان نزنیم، دارید میبینید که بعضی از مردم سره همین کارا ازدین برگشتن و اعتقاداتشون ضعیف شده، بعضی سرههمین کم کاری ها و اشکالات نسبت به نظام و انقلاب دل سردند اما بدونیم اولا تا وقتی خودمونعامل به حرفهایی که میزنیم نباشیم جامعه اصلاح نمیشه ثانیا تا خودمون نخواهیم وبرای سعادت جامعه همهگی تلاش نکنیم و از عافیت طلبی نگذریم به راحتی نمیرسیم. 

به امید تعجیل در فرج آقا امام زمان و سربازی در رکاب ایشان وسلامتی اقا سید علی خامنه ای